பம்பலப்பிட்டியில் கணக்கியல் கற்கை நெறி வகுப்பில்
என் மேல் மெல்ல விழுந்தது அந்த முதற் பார்வை
என் உடலைத் துளைத்து உயிரை உலுக்கிய பார்வை
என்னுள் ஏதோ ஒன்றைக் கொழுத்தி விட்ட பார்வை
முன்பின் அறியாத புதுமுகம் அதுவானாலும்
முற்பிறப்பிலிருந்து தொடர்ந்து வந்த உறவு போலிருந்தது
தமிழா சிங்களமா அல்லது முஸ்லிமா
எனத் தடுமாற வைக்கும் தோற்றம்
மொழியை மதத்தை இனத்தை நினைக்கவில்லை
எல்லாம் துறந்த நிலை எல்லாம் மறந்த நிலை
பார்வைகளோடு பல வாரங்கள் பறந்து சென்றன
இன்றோடு உலகம் அழியப் போகுது போலோடும்
மனிதரிடைபொறுப்போடு நிதானித்து நின்றது நம் நல் உறவு
முண்டியடித்து பேருந்தில் பாயந்து ஏறும் போது
உனக்கு விட்டுக் கொடுத்ததில் நன்றியாய் வந்த முதற் புன்னகை
புன்னகைகளோடு நாட்கள் பல நகர்ந்து சென்றன
இனப்பகையில் வெடித்திடும் குண்டுகள் சிதறிடும் உடல்கள்
நாள்தோறும் வரும் பல மரணச்செய்திகள்
மீண்டும் வருமா ஒரு இனக் கலவரம் அதுதான் பலர் கேள்வி
இந்த முறை ஒருத்தரையும் உயிரோடு விடாங்களாம்
கப்பல் ஏறிப் போக ஏலாதாம் அகதி முகாமே தேவையில்லையாம்
யார் எது சொன்னாலும் என் காதில் ஏறாது
இந்த உறவைத் தொடர்வதெப்படி வளர்ப்பதெப்படி
அதுவே சிந்தனை அதுவே கனவு அதற்கே வாழ்வு
வகுப்பு அன்றிலை என்றோர் அறிவிப்பு
நான் வெளியே வருகிறேன் நீ உள்ளே வருகிறாய்
நான் உனக்கு கூறிய செய்தியே முதல் வார்த்தைப் பரிமாற்றம்
வார்த்தைப் பரிமாற்றத்தில் வளர்ந்தது நம் உறவு
தாழையடியில் கடற்கரையில் பதுங்கியதுமில்லை
மழைச்சாரலில் ஒரு குடையின் கீழ் நெருங்கியதுமில்லை
சினிமாக் கொட்டகையில் பின்வரிசையில் ஒதுங்கியதுமில்லை
எமக்கு முன்னே எம் நட்பு வட்டத்திற்கு தெரிந்து விட்டது
நாமிருவரும் காதலரென்று கதைகள் பல பரவின
கேட்கும் போதெல்லாம் மகிழ்வை மறைக்கும் கோபம்
நீ உணவு சமைத்து பொட்டலமாகத் தருவாய் நான் உண்ண
என்னை மறந்து நான் வாழ்ந்த அந்த நாட்களில் ஒருநாள்
ஒரு ஐயர் வந்து என் காலில் விழுந்தார்
கண்ணீருடன்நீ தன் மகளென்றார் மானம் காத்திடென்றார்
பிரதமருக்கு ஜாதக தோஷம் நிக்க பூசை செய்பவரென்றார்தான் குடும்பத்தோடு சாவேனென்றார் சாத்திரங்கள் பல சொன்னார்
கால்களில் விழுவதை;த திரைப்படங்களில் மட்டும் பார்த்ததுண்டு
அன்றோடு முடிந்தது நம் உறவு கலைந்தது காதல் கனவு
சாதிய சாத்திரங்களுக்கு இன்னும் ஒரு பலி.
